Մի պատմական վկայության համաձայն հեղափոխական Ս.Մ.Կիրովը, որի անունն էր կրում Վանաձոր քաղաքը մինչ անկախացումը,1916թ.Գրոզնու ,,Թերեք,, թերթում խիստ դատապարտել է հայոց ցեղասպանությունը:Մինչդեռ Կիրովի արձանը Վանաձորում 1990-ականներին հանեցին պատվանդանից ու տարան անհայտ ուղղությամբ:Արձանի հանելու մասին կա նաեւ վկայություն՝վանաձորցի հանգուցյալ արձակագիր Լեւոն Գրիգորյանի ,,Կարճ վերմակի տակ,,ինքնակենսագրական վեպում առ այն, որ Երեւանում հանեցին Լենինի,Կիրովականում՝Կիրովի արձանները:Լավ ասենք՝Լենինի արձանը հանելը հասկացանք.բա Կիրովն ի՞նչ մեղք էր գործել, ինչ է թե ռուս է՞ր, թե՞հեղափոխական էր:Եթե պատճառը հեղափոխական լինելն էր, այդ դեպքում ինչպե՞ս է, որ Երեվանում Մյասնիկյանի ու Շահումյանի արձանները մնում են:Մնում է եզրակացնել, որ արձանի հանելը ազգային-նացիոնալիստական բնույթ է կրել, ինչը հեչ լավ բան չէ:Իսկ Կիրովը համարվում է 30-ականների բռնաճնշումների զոհ.պատմական վկայությունների համաձայն՝սպանվել է 1934թ.Ստալինի գաղտնի հրամանով:Ի դեպ, մինչ օրս Կիրովի արձանի տեղում ոչ մի արձան չի տեղադրվել, թեպետ փողոցը անվանափոխվեց Խորենացու անվամբ:
22.04.2015թ.Ֆեյսբուքի իմ անձնական էջից
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Комментариев нет:
Отправить комментарий