Տաղ վասն մատնութեան

 Շուշին հանձնեց աշնանը,

Հայազգի դավաճանը,

Ոսոխին ընկերացավ,

Մեր պատմությունն ուրացավ։

Ոտքի ելան հայերով,

Եռագույն դրոշներով,

Բռունցքվեցին միասին,

,,Հեռացիր երկրից,,-ասին,

-Հազարավոր զինվորներ,

Ու հայ քաջ կամավորներ,

Դարձան նահատակ, գերի,

Ազգը սա քեզ չի ների։

Անարգեցիր մայր-հողը,

Կուրացրե՞լ էր քեզ փողը,

Որ քո պատիվն ուրացար,

Ազգին դավաճան դարձար,,։

ԳԱՅԱՆԵ ԳԵՈՐԳԻԻ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ